جهت تقويت مقاومت مكانيكي ساختار عايق هاي مورد استفاده براي جنس سيماني و خمير ماستيك رعايت موارد زير قابل ملاحظه مي باشد: • استفاده از پارچه هاي جنس كرباس • استفاده از الياف ساخته شده از پشم شيشه • استفاده از تخته هاي فلزي گسترده • استفاده از شبكه هاي فلزي • استفاده از تورهاي سيمي ( تور مرغي )
مشخصه اصلي و اساسی نگهدارنده ها، دارا بودن حداقل ميزان انتقال حرارت و تلفات در نقاط مورد استفاده است، چرا که اين نوع نگهدارنده ها نبايد به فرم پل حرارتي عمل نموده وباعث اتلاف حرارت شوند.
در بخش زیر به برخي از اين نوع نگهدارنده ها اشاره شده است:
• به كارگيري عايق هاي با دانسيته بالا به جهت حفاظت از نقاط نگهدارنده • به كارگيري صفحات سپرفلزي براي حفاظت عايق • به كارگيري بلوك هاي كوچك چوبي
آببندي و درزبندي
طيف گسترده اي از محصولات قابل استفاده جهت آببندي و درزبندي پوشش هاي عايق در محل اتصالات و برآمدگي ها و همچنين در مقابل نفوذ بخار آب و صدمات محيطي موجود مي باشد. اين نوع محصولات براي محدوده وسيعي از تحمل درجه حرارت و نفوذ پذيري بخار آب توليد مي شوند.
برخی از اين مواد براي موارد استفاده خاص توسط كارخانه سازنده طراحي و تولید می گردند.
انقباض و انبساط حرارتي
اين نوع لوازم جانبي برای جلوگيري و جبران کردن انقباض و انبساط حرارتي بامشخصات زير طراحي شده اند:
ساخته شده از اتصالات لغزشي و قابل انبساط و همپوشاني
در اين بخش كاربردهاي عملی و روش هاي تجربه شده عمومی در صنعت عايق مورد بحث قرار مي گردد.
اين تنها شامل بيان روش هاي نصب عايق و عايق كاري نمی باشد، برای نمونه ديدگاه هاي متفاوت نسبت به انواع عايق ها و ضخامت هاي متفاوت مورد توجه قرار گرفته است.
چرا كه عامل وزن و دانسيته عايق بسيار تعيين كننده می باشد.
از جهتی درجه حرارت هم نقش بسيار اساسي و مهمی در تصميم گيري، نسبت به انتخاب و كاربرد روش مناسب عايق کاري خواهد داشت. در نظر داشتن نوع پوشش لوله ها نيز عموماً بخش مهمي از تعيين سيستم مكانيکي عايق است.
در اين بخش ضمن بيان انواع روش هاي عايق کاري لوله ها، عايق کاري كانالها،مخازن و منابع نيز نشان داده شده است.
گاهي استفاده کردن از ساختار مركب و چند لايه در عايق ها بسيار مؤثرتر از استفاده از يك لايه عايق با همان ضخامت مي باشد.
به كارگيري اين روش امكان مناسبي نيز براي جبران انقباض و انبساط طولي لوله ها در نقاط با درجه حرارت و شوك حرارتي بالا را به وجود می آورد. بكارگيري عايق هاي مركب و چند لايه روي اتصالات و پله اي حرارتي باعث كاهش تلفات حرارت و در نتيجه ايجاد وضعيت بهتر و كارآتر و افزايش راندمان عايقي می گردد.
همچنين يكي از كاربردهاي مناسب اين روش، در محل هايي است كه نياز به كاهش ضخامت عايق كاري باشد.
در مرحله بازسازي و تعويض عايقهاي موجود نيز، اين نوع عايقها جايگزين مناسبي تلقي مي گردند. نكته قابل توجه در مورد عايق كاري لوله، رعايت اندازه و ابعاد عايق منطبق با استانداردهاي صنعت، در جهت به كارگيري دقيق تر و مناسب و کار آمدنر عايق هاي با ساختار مركب و چند لايه است.
